Soñamos con contos de príncipes e princesas, namorados, xuntos, encontrando a felicidade. Contos absurdos e irreais, confundíndonos con historias que simplemente non son verdade, facéndonos crer que a vida é un camiño de rosas pero, en realidade, desas rosas o único que quedan son as espiñas que se nos cravan y nos fan sangrar, sufrir. Pesimista quizais, aínda que prefiro chamarme optimista ben informada, ou simplemente realista.
Para nada inxenua.
No hay comentarios:
Publicar un comentario